İnsanlar gözü dönmüş bir halde Dimyat’a pirince gidiyorken,
Çoğunluk atı alıp Üsküdar’ı geçmeye çalışıyorken,
Ahalinin mumları yatsıya varmadan sönüyorken,
Değil dokuz köyden, bir köyden bile kovulmamak için birileri kıvrım kıvrım kıvrılıyorken.
Mazlumların aheste aheste çıkan ahlarını kimseler görmüyor ve önemsemiyorken,
Her ortamda karnı doyduğu halde gözü doymayanların aç bakışları varken,
Değil aç olan, tok olan kurt bile komşuna dalıyorken,
Bal tutanlar parmaklarını değil bütün bedenlerini yalıyorken,
Bey olunca önce babasını asanlar baş tacı ediliyorken,
Tutulan taraf adına adaletten ve insaftan bihaber yaşanıyorken,
Keşke ağlayabilseydik düştüğümüz bu hale…
Keşke Allah’a sığınıp af dilebilseydik,
Kurtarması için bizi bu halden dua edebilseydik kalpten…
Keşke insanlar bir birlerini dalkavukluk etmeden, menfaatsiz sevebilseydi,
Keşke kullarına güvendiğimiz kadar Allah’a inanıp, güvenebilseydik ve de kullarından korktuğumuz kadar Allah’tan korkabilseydik.
Keşke dürüstçe tarafımızı aşikâr ederek, adaletle ve insafla davranabilseydik insanlara,
Keşke mal bulmuş mağribi gibi saldırmasaydık Allah’ın nasip ettiği güce, paraya, makama ve bütün bunları verdiği için şükredebilseydik Allah’a.
Keşke doğru şekilde kullanabilseydik bütün bunları; sevebilseydi insanlar bizi.
Keşke bu kadar kibirle ben, ben, ben demek yerine kalpten Allah diyebilseydik.
Keşke sevgimizle, sükûnetimizle, insanlığımızla, güvenilirliğimizle, dostluğumuzla kısaca Peygamberi tavrımızla mahcup edebilseydik insanları bizimle ilgili düşündüklerinden ötürü.
Keşke hatalarımızdan dolayı nefret ettirmeseydik diğer insanları kendimizden.
Keşke kendi ezikliğimizi, korkaklığımızı, beceriksizliğimizi, basiretsizliğimizi başkalarının cesareti ve hırsları üzerinden kine, nefrete, düşmanlığa ve intikama dönüştürmeden yaşayabilseydik.
Keşke dürüst adam, güvenilir adam, emin adam, sevilen, sayılan adam olabilseydik; duran, yürüyen, ele ele tutuşan, yakıp yıkan adamlara karşı.
Keşke güç başkalarında olduğu günlerde de korkudan köşe bucak kaçıp kendimizi inkâr edeceğimize bugün olduğu gibi cesaret gösterebilseydik, haykırabilseydik, yazabilseydik, konuşabilseydik…
