Köpek sevmek, köpeklerle birlikte yaşamak konusu farklı farklı değerlendiriliyor. Hayvanseverler başka pencereden, karşı taraf başka pencereden bakıyor konuya.
Hayvan sevmek insanın doğasında var, bunu kimse değiştiremez. Fakat hayvanı insanmış gibi şekillendirerek hayatın bir parçası haline getirmek ne kadar doğru.
Hayvan da yerini bilecek insanda yerini bilecek.
Şehirde bir çok yerleşim yeri artık apartmanlardan oluşan site modelini almaktadır. Eee site içinde yaşamak bir çok insanla ortak alanları kullanmak anlamına geliyor. Ben köpek sevecem diye site içinde köpek beslemeye çalışan hayvan severler var. Aynı sitede köpekle birlikte yaşamak istemeyen insanlar da var.
Bu konuda Anadolu da yaşanmış bir olay var aklıma o geldi.
Adam sokak köpeklerinden rahatsız olduğu için belediyeye şikayet etmiş.
Eskiden belediye görevlileri köpek itlafı yaparlar veya fazla köpekleri uzaklaştırırlardı, yani azıtırlardı.
Fakat artık yöntemler değişti.
Adamın yaşadığı mahallede köpek sayısı oldukça fazla, çoluk çocuğa saldırıyor, yani bayağı rahatsız oluyorlar diye belediyeye müracaat ediyor.
Belediyenin ilgili birim sorumlusu “tamam beyefendi konuyla ilgileneceğiz” diyerek şikayeti alıyor.
İlgililer bahsedilen sokaktaki köpekleri yakalayıp kısırlaştırarak küpe takıp tekrar salıyorlar sokağa.
Bizim şikayetçi köpekleri görür görmez hemen belediye yetkililerini arıyor.
-Yaa bizim sokak köpeklerinden bize saldırıyor diye şikayetçi olmuştuk, siz aldınız da neden bıraktınız bu köpekleri tekrar? diye hiddetlenir.
Görevli “-tamam efendim köpekleri aldık kısırlaştırdık, kulaklarına da küpe taktık.
Artık hem bir şey yapmaz hem de üreyipte çoğalamazlar,” deyince bizim mahalle sakini amca daha da hiddetlenerek; “Yaa siz ne diyorsunuz” der, ben size bu köpekler bizi rahatsız ediyor, zaman zaman saldırıyorlar dedim. Köpekler bizim ırzımıza tecavüz ediyor demedim ki kısırlaştırdık diyorsunuz.
Derhal bu köpekleri burdan alın… diye tepkisini gösteriyor.
Evet şimdi köpek küpeli ise sorun yok deniliyor.
Mahallemizde köpekler var inanın balina gibi beslenmiş bu köpekseverlerin özel beslemesi sonucu köpeğin şekli değişmiş, ne koşabiliyor ne yürüyebiliyor.
Neymiş efendim ben köpekleri çok seviyorum diyerek her gün özel olarak yiyeceklerle beslenen köpekler tembel tembel yeyip için yan gelip yatıyorlar sokaklarda.
Herkesi kastetmiyoruz ama, o köpek severlere desen ki şurda çok ihtiyaçlı aile var çocukları ekmeğe muhtaç, yardım edermisin, “önce köpeklerim” diyebiliyor.
Bende köpeği çok severim ama her şey yerine göre olmalı. Kadıncağız sokak köpeğine kazak örmüş giydirmeye çalışıyor.
Heyy gidi insanlık hey.
Önce insanı sevki insanı duygular körelmesin.
Sevgi yardımlaşma kaybolmasın.
Hiçbir özgür köpek açlıktan ölmez, abartmanın da gereği yok yani…
Köpeği ormana bırakmak bazılarına göre canilik, açlığa terk etmek olarak algılanıyor.
Köpekler sokakta daha huzurlu sanki.
Köpek doğada daha rahat eder, bırakın yakasını hayvanların.
