Gökbey; ilk yerli helikopterimiz, gururumuz, geleceğe dair güven kaynağımız.
Dünyada ilk helikopterin 1907 yılında havalandığını düşünürsek ileri ülkelerin en az 111 yıl gerisinde olduğumuzu düşünmemize sebep olan üzüntümüz.
Gökbey; bizim ne kadar çok, ne kadar azimle, ne kadar vatan, millet sevdasıyla çalışmamız gerektiğine dair uyaranımız.
Gökbey; bizler parti, cemaat, tarikat, lider, hoca, şeyh diye diye birbirimizi ve ülkemizi bölerken,
Her birimiz bizden olmayanı düşman, hain ilan ederek ötekileştirirken,
İktidar, güç, makam, para savaşlarına bütün değerlerimizi alet ederken,
Dünyanın ne işlerle meşgul olduğunu, neler başardığını, neler ürettiğini, bilim, teknoloji, toplumun refahı ve sosyal adalet açısından dünyanın ne kadar gerisinde kaldığımızı görmemiz için gözlerimizi açan gerçeğimiz.
Dilerim Gökbey gökyüzüne yükselirken gökyüzüne bakmak için gözlerimizi açtığımızda her türlü uykudan ve her türlü uyutulmuşluktan da uyanırız.
Var ol Gökbey, var olunuz bu projede emeği olan her bir vatansever.
Bu millete özgüven, cesaret verdiğiniz için, ilimin, bilimin, bilim adamlarının, çalışmanın, azmin, kolaycılığa kaçmadan üretmenin değerini gösterdiğiniz için, bu milleti uyandırdığınız için var olunuz hepiniz.
Bu mutluluğun yanında hepimizi fevkalade üzen tren kazası ile ilgili üzüntülerimi paylaşmak isterim. Rahmetli Dedem Hacı Osman Yılmaz DDY’de çalışır, DDY’nin lojmanında otururdu. Ben çok küçükken bütün trenleri dedemin sanırdım. Bu sebeple trenler benim için her zaman önemli ve paha biçilmezdir.
Diyeceğim şu ki Cumhuriyet tarihi boyunca meydana gelen ölümlü tren kazalarının yaklaşık yüzde yirmisi son 15 yılda meydana geldiğine göre bu olaya siyasi gözle bakmadan, hatayı yapan bizdendir diye susmadan ciddi tedbirler almak gerekir. Giden canlar, yok olan aileler ve hatta çöpe giden milyonlar hepimizindir. Bu vebalin altında kimse kalmamalıdır.
